Concertgangers

“En, hoe was het concert?”

Ik breng het ontbijt voor een groep van zes vrienden en vriendinnen. Regelmatig logeren muziekliefhebbers bij me, die geboekt hebben voor een concert in het Gelredome in Arnhem. Gisteravond trad Marco Borsato op met zijn Symphonica in Rosso.

Mijn gasten kijken elkaar – nog wat slaperig – aan en schieten tegelijk in de lach.

Ze zijn allemaal rond de twintig en vormen een hechte club, dat merk je aan alles. Het zou zo maar kunnen zijn dat ze elkaar al vanaf heel jong kennen. Ze hebben aan een half woord genoeg. Ze blijven grinniken, terwijl de jonge vrouw me vertelt dat ze niet veel hadden gehad aan mijn parkeertip.

Ik had ze gisteren verteld waar ze het beste langs konden rijden. Vóór een concert slibben alle aanrijroutes dicht en als ‘local’ ken ik natuurlijk alle binnendoorwegen op mijn duimpje.

“En als je dan aan het einde van de weg komt, kun je daar langs de straat wel parkeren. Van daar af loop je in tien minuutjes naar het stadion. Mocht iemand je vragen waar je naar toe gaat, dan zeg je dat je bij de boerderij moet zijn, die even verderop ligt. Want die weg mag alleen gebruikt worden door aanwonenden.”

“Hebben jullie het niet kunnen vinden?” Door mijn verbaasde blik gaat het gegrinnik over in een enorm gebulder. De tranen lopen over enkele wangen en José laat zich omvallen op de bank waar ze op zit.

“Nou, het was zo … toen we bijna bij de plek waren, die je ons had aangeraden, stonden verkeersregelaars te controleren. Marc deed het raampje naar beneden en een alleraardigste man keek de auto in en nam ons één voor één op. Hij vroeg waar we naar toe gingen, omdat deze weg alleen gebruikt mocht worden door bestemmingsverkeer.”

“We moeten bij die boerderij zijn” zei Marc. De verkeersregelaar begon te grijnzen en keek ons allemaal stuk voor stuk nog eens aan. Toen keken we elkaar aan en kwamen niet meer bij van het lachen. We waren allemaal in het rood (Rosso) gekleed. Hier was zelfs iemand met een IQ van zestig niet ingetrapt. Er bleef niets anders over dan om te draaien en de normale route te volgen. Gelukkig waren we nog wel op tijd. En het concert was geweldig!”